کیوکوشین ماتسویی ایچی گکی الیگودرز

 گرم کردن یکی از اصول علمی تمرینات محسوب می شود که هر ورزشکار می بایست به آن  توجه داشته باشد.

*  زمان  گرم کردن بدن :

زمان گرم كردن بدن  با توجه به ورزش مورد نظر متفاوت می باشد و بطور کلی زمان گرم کردن حداکثر تا 20 دقیقه توصیه می شود ، که البته هر چه سن بالا باشد این زمان کمی بیشتر خواهد شد ،  و همچنین زمان گرم كردن در فصل سرد و گرم نیز متفاوت  میباشد ( در فصل سرد برای جلوگیری از آسیب دیدگی زمان نرمش باید بیشتر باشد و در فصل گرم زمان كمتری لازم است ).

*   چگونه بدن را گرم کنیم:

 نحوه گرم کردن به نوع رشته ورزشی بستگی دارد. در گرم کردن حداکثر ضربان قلب ورزشکار باید به 120 برسد و بهتر است که بالاتر از آن نرود چون باعث خستگی ورزشکار شده و کارائی اش را در تمرینات اصلی پایین خواهد آورد. زمان گرم کردن هرچه به اجرای تمرین نزدیکتر باشد کارایی یهتری دارد.طبق تحقیقات بعمل آمده اثر گرم کردن در بدن 15 تا 20 دقیقه بطور موثر در بدن باقی می ماند .

*  برای گرم کردن بدن می توان از حرکات زیر استفاده کرد:

1-   دوهای نرم و دوهای آرام  

2-   نرمش های آرام  

3-   حركات كششی

4-   حرکات بالستیک (تابی)   

5-   حرکات انعطافی   

*  در گرم کردن برای جلوگیری از آسیب دیدن عضلات بدن باید توجه بیشتری به عضلات آسیب پذیر بدن مانند: عضلات پشت ران یا همسترینک ، عضله دو قلوی پشت پا، مچ دست و پا ، کمر و  پشت  داشت .

*  نتیجه گرم کردن صحیح بدن:

1- حرکات کششی بدون درد باعث تحریک گیرنده های داخل عضله از نظر فیزیولوژیک شده و دمای بدن را بالا می برد وباعث بالا رفتن سوخت و ساز شده و انتقال عصبی سریع تر می گردد و اکسیژن زودتر به سمت عضله آزاد می شود.

2- از چسبندگی عضلات کم شده و بر دامنه حرکتی عضله افزوده  می گردد.

3- باعث افزایش تحریک پذیری واحدهای عصبی می شود.

4- گرم کردن تاحدی در بهبود رکورد مناسب موثر است.

*********************************

تفاوت ورزش با نرمش

      نرمش عبارت از حركات كششی  ونرمشی  است كه در همه جا و همه وقت می توان آن را انجام داد . اگر جنبه های مدیتیشن و تمركز را از یوگا برداریم ،حركات یوگا را می توان نرمش نامید . نرمش بدون بالا بردن زیاد ضربان قلب عضلات بدن را كشش داده و به شادابی بدن می انجامد . با به گردش درآوردن جریان خون در تمام قسمت های بدن خصوصا در آغاز روز نشاط را به ارمغان می آورد . و مشكلی هم با پایین بودن قند خون ندارد .

اما بهترین زمان برای انجام فعالیت های ورزشی عصر می باشد و بد ترین زمان انجام آنها صبح است .

بعضی از افراد صبح زود از خواب برخاسته و شروع به ورزش می كنند در صورتی كه در این وقت از روز قند خون و همچنین دیگر فاكتور های انرژی زای بدن در حداقل خود قرار دارند و ورزش می تواند آسیب های جدی به بدن وارد كند . در صورتی كه پیاده روی و نرمش صبحگاهی می تواند باعث شادابی و نشاط در طول روز گردد . 

*******************************

 توضیحاتی راجع به تولید انرژی :

  سیستم های انرژی  بدن

    بدن برای رساندن اكسیژن و دفع دی اكسید كربن و همچنین برای رساندن مواد غذایی ودفع مواد زائد از سلول ها، ضربان قلب و تعداد تنفس را افزایش می دهد .   تا 30 ثانیه بعد از شروع فعالیت انرژی بدن از طریق (ATP) آدنورین تری فسفات  كه به انرژی آنی مشهور اند تامین می گردد . (ATP) انرژی ذخیره در عضلات و كبد می باشد ولی بسرعت پایان می یابد .برای باز سازی این ذخایر به اكسیژن نیاز است. اكسیژنی كه می بایست  برای باز سازی  (ATP) به عضلات بیاید پس از چند دقیقه میرسد . بنابر این بدن از ذخایر گلیكوژنی خود استفاده كرده و با سوزاندن قندها به شكل ناقص انرژی لازم را فراهم می كند .

بنا بر این از 30 ثانیه بعد از شروع فعالیت تا 3 دقیقه  انرژی بدن بصورت بی هوازی تامین می گردد و مقدار زیادی اسید لاكتیك در خون تجمع می كند ویكی از عوامل خستگی در آغاز فعالیت تجمع همین اسید لاكتیك است . در صورتی كه فعالیت ادامه یابد انرژی مصرفی از طریق سیستم اكسیژن تولید می شود یعنی اكسیژن لازم برای سوزاندن قندها و چربی ها در اختیار بدن قرار می گیرد .