کیوکوشین ماتسویی ایچی گکی الیگودرز

شوگو سیستمی است که توسط سازمان هنرهای رزمی ژاپن ("دای نیپون بوتوکو کای" که در سال 1895 تأسیس شد) برای درجه‌بندی اساتید تدوین گردیده است. در این سیستم سه عنوان، رنشی، کیوشی و هانشی برای رتبه‌بندی اساتید در نظر گرفته شده. این عناوین که از سوی فدراسیون شیتوکای کاراته ژاپن و فدراسیون جهانی شیتوریو کاراته نیز اعطا می‌شود، معادل عناوینی است که از سوی شوگون‌ها به سامورایی‌ها اعطا می‌شد (در دوره ژاپن فئودالیسم، قبل از دوره می‌جی).

عناوین و یا بهتر بگوییم جایزه شوگو به کسانی که با دانش خود در خدمت آموزش و ترویج و همچنین کوشایی و صبر و بردباری در جهت پیشبرد کاراته را پیشه عمر خود کرده‌اند اعطا می‌شود.

درک این واقعیت که زندگی خود را وقف کاراته یا بطور کل هنرهای رزمی بکنید بسیار حائز اهمیت است. کسب این درجات استادی بسیار سخت‌تر از کسب درجات دان می‌باشد و بطور معمول مانند درجات دان نیز بدست نمی‌آید. دارندگان این درجات مسلماً مشارکت‌های مهمی در ساختار بزرگ کاراته یا "بودو" داشته‌اند.

 

با توجه به توضیحات ذکر شده، به شخصی که واقعا لیاقت دریافت این جایزه را داشته ممکن است هیچ عنوانی به وی اعطا نشود و یا پس از تحقیقات طولانی در مورد وی این مهم صورت گیرد. سه رتبه‌ای که در حال حاضر از سوی فدراسیون شیتوکای کاراته ژاپن و فدراسیون جهانی شیتوریو کاراته‌دو به اساتید اعطا می‌شود بدین شرح است:

 

رنشی، (شرایط عمومی: حداقل 35 سال سن، دارا بودن دان 6 یا بالاتر، دارای مدرک مربیگری شیهان)، متقاضی می‌بایست یک مقالهٔ تحقیقی (تز) در مورد فلسفه، تکنیک و یا تاکتیک در کاراته (به انتخاب متقاضی و حداقل در 800 کلمه) نوشته و به کمیته آزمون ارائه دهد.

پس از قبولی مقالهٔ ارائه شده در کمیته آزمون امتحان عملی جهت توضیح و دفاع از تز ارائه شده برگزار می‌گردد.

 

کیوشی، (شرایط عمومی: حداقل 48 سال سن، دارا بودن دان 7 "حداقل 6 سال"، دارا بودن عنوان رنشی"حداقل 6 سال")، متقاضی می‌بایست یک مقالهٔ تحقیقی (تز) در مورد فلسفه، تکنیک و یا تاکتیک در کاراته (به انتخاب متقاضی و حداقل در 1200 کلمه) نوشته و به کمیته آزمون ارائه دهد.

پس از قبولی مقالهٔ ارائه شده در کمیته آزمون امتحان عملی جهت توضیح و دفاع از تز ارائه شده برگزار می‌گردد.

 

هانشی، (شرایط عمومی: حداقل 58 سال سن، دارا بودن دان 8 "حداقل 10 سال"، دارا بودن عنوان کیوشی"حداقل 10 سال")، متقاضی می‌بایست یک مقالهٔ تحقیقی (تز) در مورد فلسفه، تکنیک و یا تاکتیک در کاراته (به انتخاب متقاضی و حداقل در 2000 کلمه) نوشته و به کمیته آزمون ارائه دهد.

پس از قبولی مقالهٔ ارائه شده در کمیته آزمون امتحان عملی جهت توضیح و دفاع از تز ارائه شده برگزار می‌گردد.

 

معانی درجات شوگو

 

کلمه رن به معنی"سیقل شده، آب دیده شده (مانند فلزات)" می‌باشد و شی به معنی "شخص". با توجه به معانی یاد شده، رنشی را اینگونه می‌توان ترجمه کرد، مربی که سرد و گرم کاراته و شاگردانش را چشیده و همانند یک شمشیر، سیقلی شده و آبدیده است.

 

کلمه کیو به معنی "فیلسوف یا پروفسور" می‌باشد. بنابراین کیوشی را می‌توان گفت، کسی که در کاراته فیلسوف یا دارای فلسفه‌ خاص خود است.

 

کلمه هان به معنی "سرمشق، مدل" می‌باشد و هانشی به معنای استادی که سرمشق دیگران است می‌باشد. هانشی را استاد بزرگ نیز می‌توان ترجمه کرد.

 

شی‌دوشا ، درجات مربیگری در کاراته

 

جوکیو به معنای "مربی"، شرایط عمومی: حداقل 21 سال سن، دارا بودن دان 3 "حداقل 2 سال" و قبولی در امتحانات مربوطه، (گواهینامه درجه 3 مربیگری کاراته در ایران تقریباً معادل درجه جوکیو می‌باشد).

 

جون‌شیهان به معنای "استاد‌یار"، شرایط عمومی: حداقل 26 سال سن، دارا بودن دان 4 "حداقل 2 سال" و قبولی در امتحانات مربوطه، (گواهینامه درجه 2 مربیگری کاراته در ایران تقریباً معادل درجه جون‌شیهان می‌باشد).

 

شیهان به معنای "استاد"، شرایط عمومی: حداقل 30 سال سن، دارا بودن دان 5 " حداقل 4 سال" و قبولی در امتحانات مربوطه، (گواهینامه درجه 1 مربیگری کاراته در ایران تقریباً معادل درجه شیهان می‌باشد).