کیوکوشین ماتسویی ایچی گکی الیگودرز

فرانسیسكو فیلهو متولد سال 1971 در برزیل است. در آن زمان هنوز هنرهای رزمی برزیلی بخصوص جوجیتسو، وال (Val)، تودو (Tudo) و لوتالیور (Luta Liver) در سطح جهانی مطرح نبودند. فرانسیسكوكه شیفته هنرهای رزمی بود برای اولین بار در سن 12 سالگی وارد یك دوجوی كاراته می‌شود. اما نه یك دوجوی كاراته معمولی. كاراته مرحوم سوسای اویاما یعنی كیوكوشین كای. در آن هیچ كس نمی‌توانست بگوید كه آینده‌ای روشن در انتظار این جوان برزیلی است كه او را به قله كاراته جهانی خواهد رساند. اولین معلم او «نوبویوكی ایموری» كه در برزیل تنها چند سالی تجربه مربیگری داشت خیلی زود متوجه استعداد شاگرد جدید خود شد.

فرانسیسكو فیلهو متولد سال 1971 در برزیل است. در آن زمان هنوز هنرهای رزمی برزیلی بخصوص جوجیتسو، وال (Val)، تودو (Tudo) و لوتالیور (Luta Liver) در سطح جهانی مطرح نبودند. فرانسیسكوكه شیفته هنرهای رزمی بود برای اولین بار در سن 12 سالگی وارد یك دوجوی كاراته می‌شود. اما نه یك دوجوی كاراته معمولی. كاراته مرحوم سوسای اویاما یعنی كیوكوشین كای. در آن هیچ كس نمی‌توانست بگوید كه آینده‌ای روشن در انتظار این جوان برزیلی است كه او را به قله كاراته جهانی خواهد رساند.

اولین معلم او «نوبویوكی ایموری» كه در برزیل تنها چند سالی تجربه مربیگری داشت خیلی زود متوجه استعداد شاگرد جدید خود شد. اگر از او بپرسید چرا كاراته را شروع كرد می‌گوید: «زمانی كه بچه بودم بیشتر اوقاتم را به نگاه كردن فیلمهای هنرهای رزمی می‌پرداختم تا اینكه برادرم مرا برای اولین بار به یك دوجو برد كه سرنوشت مرا عوض كرد».نیاز به از خود فراتر رفتن و جاذبه‌ای كه فعالیت بدنی برای او داشت، او را بزودی راهی مسابقات و میدان مبارزه كرد. كاراته كیوكوشین كای كه برای بزرگسالان بسیار سنگین و سخت است، مبارزاتی برای كاراته كودكان نیز ترتیب داد كه به جوانترها آزادانه اجازه ابراز احساسات می‌داد. یكسال پس از آغاز كارش در اولین تورنمنت شركت كرد ولی نتیجه درخشانی بدست نیاورد. اما چه اهمیتی دارد! این مسئله باعث تشویق او شد تا بهتر كار كند. در سن 14 سالگی او به نوعی شاگرد و مرید استاد ایلوری شد و در دوجوی او مشغول شد یعنی بیشتر در زندگی در دوجو سرمایه‌گذاری كرد. سالن تمرین را تمیز می‌كرد و به امور مختلف تكنیكی و تجاری رسیدگی می‌كرد تا بتدریج در روح كیوكوشین نفوذ پیدا كند. در این دوره جدید زندگی او، پیروزیهای قهرمان آینده ما مشخص‌تر بود. فیلهو می‌گوید: «از آن زمان خودم را مسئول می‌دانستم. خودم با خودم هر بار جدی‌تر و سخت‌گیر‌تر بودم و نتیجه بهتری می‌گرفتم. قهرمان كیوكوشین كای جهان به تدریج كه فرانسیسكو ظرفیتش را افزایش می‌داد و در كومیته پیشرفت می‌كرد خواسته‌هایش بیشتر آشكار می‌شد. زمانی كه او برای اولین بار در مسابقات قهرمانی كیوكوشین كای برزیل شركت كرد 16 سال بیشتر نداشت. در این مسابقات سه نفر اول هر گروه به ژاپن اعزام می‌شدند. اما زمانی كه فرانسیسكو برای دور آخر و مقام سوم چهارمی به زمین رفت از این موضوع آگاهی نداشت. نتیجه اینكه جزو سه نفر اول نبود. طبق گفته‌اش: «اگر آخرین مبارزه‌ام را پیروز می‌شدم به ژاپن می‌رفتم و این تجربه بسیار خوبی برای من می‌شد. اما نمی‌دانستم كه مقامهای اول تا سوم به این سفر اعزام می‌شوند و مبارزه را از دست دادم». حال می‌دانیم كه چگونه فیلهو به آرزویش كه همان بدست آوردن این تجربه در ژاپن بود، دست پیدا كرد. سه سال پس از این مبارزه، فیلهو به شاگردی «سی جی ایزوپ»، مسئول كیوكوشین كای در برزیل، درآمد. در سال 1990 فرانسیسكو19 سال داشت و این امید جوان به همراهی مربی جدید خود وارد دنیایی متفاوت شدند. ورود به مسابقات بزرگ.در سال 1991، فرانسیسكوفیلهو به یكی از رویاهایش جامه عمل پوشانید: سفر به ژاپن. در ژاپن او با مرحوم سوسای «ماسوتاتسو اویاما» بنیانگزار سبك و مركز كاراته كیوكوشین كای ملاقات نمود. فیلهو در اصل هیچ گاه شاگرد واقعی استاد نبود اما جو مسابقات در ژاپن و ملاقات او با برترین‌های ژاپنی دست به دست هم داد تا از او فیلهوی كنونی را بسازند. سه سال بعد در سال 1994 استاد اویاما حیات را بدرود گفت. در سال 1996، فرانسیسكوبرزیل را به قصد اقامت در ژاپن به مدت یكسال ترك می‌كند تا به تكمیل تعلیمات خود بپردازد در آن زمان او دیگر یك مبارز مشهور و بی‌چون و چرا در كاراته بین‌المللی بود. قهرمان برزیلی اكنون خواهان برترین عنوان بود. قهرمانی جهان در تمام سبكها در مسابقات قهرمانی جهان در رشته كیوكوشین كای كاراته (بدون جدول وزنی و براساس ضربه فنی) كه در سال 1975 برای نخستین بار اجرا شده بود و هر چهار سال یك بار برگزار می‌شد هیچ غیر ژاپنی مقام اول را بدست نیاورده بود: در سال 1975 شاگرد استاد «اویاما» به نام «كاتسواكی ساتو» این مسابقه را برد. در سال 1979و 1984 نوبت به «ماكاتو ناكامورا» رسید. در سال 1987 «شوكی ماتسویی» با مبارزه فینال به یادماندنی مقابل «اندی هوگ» به مقام قهرمانی رسید. در سال 1991 «كنجی میدوری» با جثه‌ای متوسط به مقام اول رسید و در سال 1995 كن جی «یاماكی» برتری سنگین وزنها را با بدست آوردن مقام ششم جهان نشان داد. فیلهو با دقتی خاص نظاره‌گر مبارزات این ژاپنی‌ها بود چون اكنون حس می‌كرد دیگر نوبت او رسیده است. او صاحب تكنیك خوب، جثه‌ای متناسب و تجربه لازم برای مطرح كردن خود، بود و در ضمن با توجه به شرایط موجود احتمال دستیابی او به مقام مورد نظرش زیاد بود او در مدت 4 سال كه فرصت داشت به تمرین پرداخت ژاپنی‌ها به نوبه خود خطر را احساس كردند. فیلهو در حال صعود بود در حالیكه «یاماكی» در آخر كار خود بود. اما درست در همین زمان ژاپن بود كه در تمام مسابقات پیروز می‌شد: قهرمانی ژاپن تمام وزنها و قهرمانی ژاپن دسته سنگین وزنها. تیم ژاپن و در رأس آن «كازومی» خود را طی یك استاژ به مربیگری خود «ماتسویی» آماده می‌كردند. روز نهایی 7 نوامبر 1999 درتوكیو بود. فیلهو در عرض دو روز می‌بایست به 7 حریف غلبه كند تا در نهایت مقابل هاجیمه كازومی قرار گیرد. مسابقات كه با حضور 45 هزار تماشاچی برگزار شد توسط «سی ایزوبه» داوری شد. اما در پایان وقت دوم اضافی مسابقه باز هم به تساوی كشید. هیچ كس نمی‌توانست یكی از دو حریف را انتخاب كند. در وزن‌كشی این دو كمتر از 10 كیلو با هم اختلاف داشتند. فیلهو (106 كیلو) و كازومی (100 كیلو). در نتیجه غیرممكن بود كه پیروزی را نصیب حریف كم‌‌وزن‌تر كنند. تنها مورد باقیماند شكست اجسام بود كه فیلهو در این زمینه امتیاز بیشتری داشت چون در آزمونهای اولیه، فیلهو چند چوب بیشتر از حریف خود شكسته بود. در نهایت مبارز برزیلی به عنوان برنده انتخاب شد. برای اولین بار در تاریخ كیوكوشین كای مقام اولی از چنگ ژاپنی‌ها درآمد. از این پیروزی به بعد، فرانسیسكوفیلهو نه تنها در برزیل بلكه در ژاپن كه محل بدست آوردن همان مقام كازومی بود، یك قهرمان واقعی به شمار می‌رفت. یك ورود پرهیاهو در مسابقات K-1 ؛ فرانسیسكوفیلهو برای شركت در مبارزات كیك بوكسینگ منتظر قهرمانی‌اش در مسابقات جهانی كیوكوشین‌كای بود. روابط بین انجمن كیوكوشین‌كای استاد ماتسویی و انجمن K-1 (به مسئولیت كازویوشی ایشی، پیشكسوت كیوكوشین‌كای) باعث شد كه فیلهو بتواند در بزرگترین تورنمنت كیك بوكسینگ جهان مستقیماً وارد مبارزه شود.فیلهو در اولین مبارزه K-1 كه در 20 ژوئیه 1997 در ناگویا برگزار شد، مقابل یكی از برترینهای كاراته و كیك بوكسینگ قرار گرفت: اندی هوگ. این دو مرد یك بار دیگر هم در مسابقات قهرمانی كیوكوشین‌كای جهان كه در سال 1991 در توكیو برگزار شده بود همدیگر را ملاقات كرده بودند. در آن روز اندی كه در مسابقات قهرمانی قبلی نایب قهرمان شده بود (1987) تصمیم جدی برای پیروزی در مسابقات جهانی داشت. اما در دومین راند این تورنمنت تاریخی، اندی كه بسیار به خود مطمئن بود با یك ضربه دورانی پای فیلهو كه به صورتش وارد آمد ضربه فنی شد. اما ضربه فنی سبك كه بلافاصله از روی زمین بلند شد و نه ضربه فنی كه گروه پزشكی مجبور به مداخله شوند.بنابراین روز 20 ژوئیه برای اندی روز انتقام بود. اندی در مسابقات K-1 صاحب تجربه بود اما فیلهو چندان به این مسئله توجه نمی‌كرد. او با یك ضربه قوی چپ اندی را برای بار دوم در راند اول ضربه فنی كرد. او در سال 1998 مقابل «ری‌سیفو» مساوی كرد و در برابر پیتر آرتز در مسابقات 18 ژوئیه 1998 در ناگویا پیروز شد. در روز 25 آوریل 1999 در یوكوهاما در مسابقات k-1 فیلهو بار دیگر در راند اول قهرمان قهرمانان كیك بوكسینگ، ارنستو هوست را ضربه فنی كرد. این بار هم با یك سیكن مواشی چپ. در روز 23 آوریل سال 2000 در ورزشگاه «اوزاكا»، او مقابل ژروم لوبنر قرار گرفت. نتیجه: در راند اول به طرز غیر قابل باوری ضربه فنی شد. بعد از این مسابقه، حریف برزیلی كه به شدت شوكه شده بود مدتی از مسابقات عقب كشید. این در حالی است كه  اغلب تصور می‌كردند او از وقایع و مسابقات k-1 دور افتاده است اما در 8 دسامبر 2001 او در مسابقات جایزه بزرگ k-1 تا مرحله فینال پیش رفت و بعد از مغلوب كردن «پیتر آرتز» و «آلكسی ایگناشوف»، مقابل «مارك هانت» با از دست دادن امتیاز مبارزه را واگذار كرد.فرانسیسكو سومین كاراته‌كایی بود كه بعد از «ما آزاكمی ساكائه» (با شكست مقابل آرتز در سال 1994) و اندی هوگ (با پیروزی در سال 1996) به مسابقات فینال جایزه بزرگ k-1 دست یافت.